Volharden in nieuwe gewoontes.

Ik leer al jaren om me niet te identificeren met mijn gedachten. Dat gaat eigenlijk heel goed. Ik heb diverse manieren gevonden om hier mee om te gaan. Wil je daar meer over weten of ook leren hoe je dat kan doen, vraag dan hier deze technieken op.

Waar ik mezelf nog weleens op betrap is dat ik veel teveel in mijn hoofd leef. Ik loop naar de keuken om een kopje thee te zetten en die te laten staan voor 5 minuten om te trekken. Ondertussen verdergaan waar ik mee bezig was. En opeens schrik ik op “mijn thee”. En dan is er een half uur voorbij gegaan. Of ik wil ergens iets pakken en daar aangekomen weet ik niet meer wat. Op die momenten weet ik dat het goed mis is. En dan kan ik mezelf er fijntjes aan herinneren wat ik coachees ook vaak meegeef. Uit je hoofd, in je lichaam. Neem even de tijd om afstand te nemen in plaats van door te razen. Een moment van rust doet echt wonderen. En ook al heb ik mezelf in de loop van de jaren veel nieuwe gewoontes eigen gemaakt; als een tweede natuur, dit is nog steeds een uitdaging. En het enige wat helpt is volharden. Wij mensen verwachten meestal dat als we iets nieuws gaan aanleren, dat het direct werkt en een nieuwe gewoonte wordt. Ter vervanging van die oude die je al jaren en jaren hebt opgebouwd…… Nee dus. Het vraagt doorzettingsvermogen maar het resultaat mag er dan zijn. En houd ook vooral dat resultaat voor ogen. Als ik weet dat ik minder in mijn hoofd zit en helderder kan denken door een rustmoment in te bouwen, dan ben ik meer geneigd om die nieuwe gewoonte ook echt toe te passen.