Elke uitdaging betekent ook groei!
Geef eerst ruimte aan de pijn, het verdriet. Ik merk als ik daar te snel overheen wil stappen, dat de pijn of het verdriet blijft hangen. Ik heb echt geleerd om stil te staan bij hetgeen mij dwars zit. Ik doorleef en doorvoel het. En kan ook de tranen laten stromen als die opkomen. Daarna heb ik pas de ruimte om te kijken naar wat dit betekent. Ik zat in een werkkring waarbij de energie echt weg stroomde. Maar ik wilde zo graag werken nadat ik mijn bedrijf had verkocht, dat ik bleef hangen. Totdat het me zoveel kostte dat het niet langer ging. Dat deed letterlijk en figuurlijk pijn. Door de pijn ontstond de realisatie dat dit niet de weg vooruit is.
Ik nam de sprong en ging weg. Daardoor ontstond ruimte om te gaan kijken wat ik echt wilde doen. En in dat vacuüm ontstond het idee om als coach aan de slag te gaan. En dat gevoel ontstond niet direct. Het kostte tijd en energie. En ook in die periode had ik soms het gevoel dat het tot niets zou leiden. Ik had die tijd gewoon nodig om daadwerkelijk tot het inzicht te komen dat ik iets anders moest gaan doen. En nu heb ik echt mijn passie gevonden. Mensen laten ontdekken wie ze in essentie zijn. Niet hun overtuigingen en geleende normen en waarden maar hun authentieke zelf. En hoe ik dat doe? Daarover meer in mijn volgende blog.
